دلار ۳۰۰۰ تومانی نیاز دولت یا تولید؟

درصد از تشکلهای تولیدی عمده در کشور قیمت مناسب دلار را برای ادامه فعالیت های مولد اقتصادی زیر ۲۵۰۰ تومان می دانند.

علی پاکزاد: بخش تولید نیاز به ارز حدود سه هزار تومان دارد تا بتواند فعالیت خود را ادامه دهد این مبنای استدلالی شد که طی آن ولی الله سیف، رئیس کل بانک مرکزی در اوایل مهرماه از نرخ ۳۰۰۰ تومانی دولت که در حال سقوط بود دفاع کند. ولی به نظر می رسد براساس نظر سنجی صورت گرفته از سوی مرکز پژوهشهای مجلس از بالغ بر ۳۰۴ تشکل تولیدی در کشور برخلاف استدال مطرح شده از سوی مدیران پولی کشور حداقل در بخش های تولیدی جهت انجام فعالیت های مولد اقتصادی نرخ زیر ۲۵۰۰ تومان را مناسب می دانند

البته اگر به همان زمان مصاحبه رئیس کل بانک مرکزی باز گردیم تهاجم رسانه ها به اظهار نظر صورت گرفته از سوی رئیس کل بانک مرکزی واکنش های متفاوتی به همراه داشت، گروهی وی را قهرمانی دانستند که خود را فدا کرد تا شوک اقتصادی جدیدی اتفاق نیفتد و گروهی دیگر وی را متهم کردند که برای حمایت از بخش های تجاری کشور نرخ ۳۰۰۰ تومان را در بازار حفظ کرده است، همین واکنشها گویای این است که به هر شکل در فضای اقتصادی کشور هر دو دیدگاه در مورد نرخ برابری دلار طرفداران خاص خود را دارند که این مسئله نیز برگرفته از دامنه متنوع فعالیت های اقتصادی در کشور است. بخش هایی که نیازی به بازار خارجی ندارند از افزایش نرخ دلار استقبال می کنند زیرا از یکسو رقبای خارجی در بازار با گرانی دلار قدرت رقابتشان کاهش می یابد و از سوی دیگر امکان صادرات برای این گروه از فعالیت ها فراهم می شود ولی به طور کلی این گروه از فعالیت های اقتصادی بخش کمی از صنایع ایران را به خود اختصاص می دهند و بنابر برآوردهای گوناگون حداکثر ۳۵ تا حداقل ۲۰ درصد از فعالیت های اقتصادی مولد کشور هیچ نوع وابستگی به بازارهای خارجی ندارند.
به هر شکل واقعیت این است که اقتصاد کشور نیاز داشت بعد از چند سال التهاب به یک آرامش نسبی برسد و از این منظر می توان از عملکرد رئیس کل بانک مرکزی دفاع کرد، اما به هر شکل زمانی که نرخ برابری دلار مطرح می شود در این بازار به طور حتم طرفین زیادی منتفع یا متضرر می شوند و مدیران پولی باید به نوعی این نرخ را در چارچوب نرخ شناور مدیریت شده، هدایت کنند که حداکثر مطلوبیت را برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد.

نظر سنجی مرکز پژوهشهای مجلس که در تابستان سال ۹۲ انجام شده در زمانی که متوسط نرخ دلار حدود ۳۲۰۰ تومان بوده است نشان میدهد که در جامعه ای شامل ۳۰۴ تشکل تولیدی کشور بالغ بر ۳۸ درصد نرخ زیر ۲۰۰۰ تومان، ۳۳ درصد زیر ۲۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان، ۲۲ درصد بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ تومان و در نهایت ۷ درصد نرخ بالای ۳۰۰۰ تومان را برای تولید، سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال مناسب دانسته اند. این وضعیت به خوبی نشان می‌دهد که در عمل آنچه نرخ دلار حدود۳۰۰۰ تومان را قابل دفاع می کند نیاز دلار به جبران کسری بودجه و جلوگیری از شوک کاهش قیمت در بازار است و نه نیاز واقعی تولید کنندگان.